دارآباد از سوی شمال به رشته کوه توچال و از جنوب به زمین‌های اقدسیه و از سوی شرق به جایی به نام باقلی‌زار و از غرب به بازوی توچال و زمین‌های رحمن آباد مشرف است. پارک ساحلی‌دارآباد یکی از زیباترین پارکهای تهران است.
تاریخچه محله دارآباد تهران
مردم قدیم دارآباد پیشتر در جایی دیگر در جنوب ازگل و شرق سوهانک سکونت داشتند و نام آن محل کهنه دارآباد می‌باشد، ولی در پی خشکسالی آن زمین‌ها را واگذاشتند و به جای کنونی دارآباد کوچیدند. نام دارآباد پس از ساختن کاخی در زمان مظفّرالدین‌شاه قاجار در این آبادی، به شاه‌آباد تغییر نام داده شد ولی بعدها دوباره نام پیشین به آن بازگردانده شد. هنوز کاریز (قنات) این محل به نام شاه‌آباد معروف است. گفته می‌شود پزشکان فرانسوی به خاطر بیماری آسم مظفرالدین‌شاه قاجار دارآباد را برای درمان بیماری به واسطهٔ آب وهوای خوب آن مناسب دانستند. در ساختمان و زمین‌های کاخ، در زمان رضاشاه در سال ۱۳۱۲ هجری خورشیدی بیمارستان مسلولین ساخته شد. از دیگر عمارت‌های قاجاری که نزدیک به کاخ شاهی ساخته شده‌است عمارت فخرالدوله می‌باشد.
بر پایه سرشماری سال ۱۳۳۵ هجری خورشیدی دهکده دارآباد ۲۰۴۱ تن جمعیّت داشت که جمعیت آن در سال ۱۳۷۱ خ. سه هزار تن برآورد شده‌است. رشد جمعیّت در سال ۱۳۷۱ بیشتر بخاطر مهاجرت غیربومیان از خلخال و اردبیل و استان لرستان و جوشقان) به دارآباد بوده‌است.
علت نامگذاری دارآباد
موقعیت مکانی دارآباد، همسایگی با کوه و وجود درختان بسیار، آب‌وهوایی مثال‌زدنی را برای این منطقه به ارمغان آورده است. فراوانی همین درختان بود که نام منطقه را نیز به دارآباد تغییر داد. «دار» به معنای درخت است و دارآباد نیز به «مکان پر درخت» معنی می‌شود.
در گذشته به‌دلیل وجود کاخ مظفرالدین شاه، نام «شاه آباد» را بر این منطقه گذاشته بودند که بعد از انقلاب، مجددا به دارآباد تغییر یافت؛ اما قنات این محله را همچنان با عنوان شاه آباد می‌شناسند.
لوکیشن دارآباد در گوگل مپ
فاصله دارآباد تا ترمینال جنوب
فاصله دارآباد تا ترمینال غرب
دیدنی‌های دارآباد
کاخ مظفری
کاخ مظفری از جمله بناهای عهد قاجار است که به جهت اقامت موقت مظفرالدین شاه قاجار در زمان بیماری ساخته شد. بنا بر کتیبه سنگ مرمری که داخل این بنا وجود دارد، شخصی به نام «علی اصغرخان امیر سلطان» در سال ۱۲۷۳ خورشیدی، باغی به مساحت ۶۰,۰۰۰ متر مربع را در منطقه دارآباد خریداری کرد و به فرمان وزیر دربار «محمدخان حکیم الملک» کاخی در آن ساخت که کاخ شاه نام گرفت.
در زمان رضاشاه پهلوی، آب‌وهوای خوش این منطقه سبب شد تا کاخ شاه به بیمارستانی برای مبتلایان به بیماری سل تغییر کاربری دهد. مرحوم دکتر «مسیح دانشوری» در سال ۱۳۱۰ خورشیدی یک بیمارستان پرستاری در آن احداث کرد و در سال‌های بعد، وزارت بهداری به همت افراد خیر، ساختمان‌های دیگری به آن افزود.
اکنون نیز این کاخ در محوطه بیمارستان مسیح دانشوری قرار دارد و به‌عنوان ساختمان اداری بیمارستان و مرکز تحقیقات بیماری‌های تنفسی و ریوی از آن استفاده می‌شود. کاخ مظفری دارآباد در شهریورماه سال ۱۳۸۰ خورشیدی به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
موزه تاریخ طبیعی دارآباد
موزه تاریخ طبیعی و حیات وحش دارآباد که با عنوان اختصاری «موزه دارآباد» شناخته می‌شود، از موزه‌های مشهور تهران است که در ارتفاعات منطقه دارآباد قرار دارد و چشم‌انداز زیبایی از مناظر تهران را به نمایش می‌گذارد. این موزه در ابتدا یکی از کاخ‌های «فاطمه پهلوی» دهمین فرزند رضا شاه از آخرین همسر او «عصمت‌الملوک دولتشاهی» بود؛ عمارتی که به جهت پذیرایی از میهمانان ساخته شد؛ ولی هرگز مورد استفاده قرار نگرفت.
پس از انقلاب، عمارت مصادره شد و با اعمال تغییراتی در آن به‌عنوان موزه‌ای با محوریت طبیعت ایران در اختیار عموم مردم قرار گرفت. این مکان را با عنوان موزه تاریخ طبیعی دارآباد و به‌منظور آشنایی شهروندان با میراث طبیعی و اهمیت حفاظت از محیط زیست و حیات وحش، در سال ۱۳۷۲ خورشیدی توسط شهرداری تهران افتتاح کردند. ۶ سال بعد و در سال ۱۳۷۶ خورشیدی، موزه دارآباد به عضویت شورای بین‌المللی موزه‌ها (ICOM) درآمد. بخش آبزیان، پرندگان و پستانداران، بخش زمین‌شناسی، سالن پروانه‌ها و کارگاه تاکسیدرمی، از جمله بخش‌های موزه تاریخ طبیعی و حیات وحش دارآباد هستند.
محله دارآباد تهران کجاست
در جنوب شرقی دارآباد تپه‌ای باستانی به نام سیمین قلعه قرار دارد که در آن کاوش‌های باستانشناختی نیز انجام گرفته‌است. دارآباد دو قنات داشت که یکی از آن‌ها را به اقدسیه اختصاص داده‌اند و آب قنات دیگر به نام «سید آبگوشتی» که در شرق روستاست به تهران می‌رود.
کوه‌های دارآباد که دو سوی این دهکده را دربر گرفته‌اند رشته اصلی توچال است که از دامنه شرقی آن تا قوچک ادامه دارد. مَرغزارها یا مراتع شمالی آن از توچال به این شرح است: شهربانوکشک – کمردگور – تخت شاه – الش‌گا – چپ‌دره – کل‌نو – توپز بلند – چال مگس – بند چلچلا – فراخ‌سینه – سیردورو – درازلش – میردلو – پهنه خرگوش‌نو؛ و در بخش جنوبی: پیازچال – دره وزوا – عرق‌چینک – خوش‌چال بالا – خوش‌چال پایین.
دارآباد دو رودخانه دارد به نام‌های «دارآباد» و «کهنه دارآباد» که در جایی به نام «سیر دورود پایین» به هم می‌پیوندند و رودخانه دارآباد را تشکیل می‌دهند. میدان دارآباد تهران در ارتفاع ۱۷۰۰ متری از سطح دریا قرار دارد. موزه تاریخ طبیعی دارآباد که از موزه‌های خوب ایران است نیز در دارآباد واقع شده‌است.
خطوط حمل و نقل عمومی
این محله فاقد خط مترو می‌باشد . تنها خط اتوبوسرانی که بصورت عبوری از این محل عبور می نماید:
خط ۲۹۸ شهرک قائم به پایانه تجریش در مسیر خیابان‌های شهرک قائم، بلوار ارتش، بلوار اوشان، دارآباد، خیابان پورابتهاج (دارآباد)، خیابان باهنر (نیاوران)، میدان قدس، خیابان شهرداری و میدان تجریش
دسترسی به محله دارآباد تهران
دسترسی به محله دارآباد تهران از طریق خودروی شخصی، خطوط تاکسیرانی، اتوبوس BRT و همچنین با کمک مترو امکان‌پذیر است. چنانچه از خودروی شخصی استفاده می‌کنید، می‌توانید از مسیرهای بزرگراه ارتش، بزرگراه صیاد شیرازی و بزرگراه امام علی وارد این منطقه شوید.
در صورت انتخاب ناوگان حمل و نقل عمومی، باید خود را به پایانه‌های نوبنیاد یا تجریش برسانید و سپس با کمک اتوبوس یا تاکسی به سمت دارآباد بروید. ایستگاه مترو اقدسیه (موحد دانش) نیز نزدیک‌ترین ایستگاه مترو به محله دارآباد است که پس از پیاده شدن از مترو و با کمک سایر وسایل نقلیه موجود، می‌توان به‌سمت دارآباد حرکت کرد.
